Mona en de Stijgende Zeespiegel

Dierbare Vrienden,

Hoor de wind waait door de bomen, de blaren vallen in de goot, alle zwaluwen zijn weer terug naar Afrika en er komt een nieuw kabinet. Zijn we blij met de herfst of niet?
Nou ja, ikke wel, mijn moeder placht te zeggen: jij bent een herfstkind. Waarschijnlijk omdat ik zo’n rustig evenwichtig ventje was! Haha.
Er komt dus een nieuw kabinet, helaas gevuld door ouwe zakken en een enkele jongeling. Nieuwe wijn in ouwe zakken of ouwe wijn in nieuwe zakken. Wat is het verschil? Een ding is zeker, cultuur komt er weer bekaaid af. Gijs Scholten van Aschat heeft zich uitgesproken om de bezuinigingen van enkele jaren geleden terug te draaien. Er is toen onder impuls van Halbe Zijlstra van de VVD 200 miljoen bezuinigd op Cultuur en van die 200 miljoen moet 80 miljoen weer worden terug gedraaid. He, waarom niet de volle mep? Overal worden balletjes opgegooid, defensie, onderwijs, zorg en ga zo maar door, iedereen wil meer geld, miljarden zelfs, alleen cultuur moet maar blijven aanmodderen met een veel te klein budget. Een fooi als je het afzet tegen de immense prestaties die Nederlandse culturele instellingen nationaal en mondiaal presteren. Het wordt nondeju tijd dat ook de politiek zich eens realiseert dat die relatief kleine cultuursector met zeer bescheiden middelen wereldprestaties levert.
Met straks het CDA in een kabinet vrees ik voor het ergste. De woordvoerder voor cultuur van het CDA, een zekere Mona Keijzer, schitterende naam trouwens, heeft beweerd dat een dagje aan het strand evenzogoed cultureel interessant kan zijn. En in elk geval gratis. Nou, dankuwel mevrouw Mona, daar zijn wij u als natuurliefhebbers eeuwig dankbaar voor. Gewoon Cultuur opheffen en de zeespiegel stijgt sowieso, dus daar gaan we nog veel plezier aan beleven.

load

Nee, dan de bio-industrie, daar moet geld naar toe, al die arme kippetjes en varkentjes moeten structureel gesteund worden. En al leven ze maar kort, ze behoren wel in luxe te leven. Haha.

Ik had deze zomer een gesprek met een melkveehoudende agrarisch ondernemer. Gigantische stallen met een volledig computer gestuurde bedrijfsvoering. De hoeveelheid voer, het melken allemaal robots. Ik zei, maar koeien horen toch ook een beetje in de wei. Jaja, ze kunnen elke dag naar een aangrenzend weiland maar ze willen niet! En dat was voor hem doorslaggevend: ze willen niet, ze voelen zich in de (gigantische) stal opperbest.
Geweldig antwoord, toch? Een koe die zijn natje en droogje computergestuurd krijgt voorgeschoteld, die heeft toch helemaal geen zin om helemaal naar het eind van de stal te lopen, zo’n halve kilometer! En dan in de wei gras te moeten gaan opslokken met zijn tong. Ga je weg, het ligt hier binnen voor het grijpen denkt die koe. Die is liever lui dan moe. En geef het beest eens ongelijk. Net als zijn varkensvriendjes die op een halve vierkante meter zijn korte leventje slijt. Ach meneer, die varkens vinden het zo heerlijk hier, ik hoor ze nooit klagen, echt nooit.
Lang leve het CDA want die partij staat door dik en dun achter onze nationale trots de BOERENSTAND. Weet u hoeveel subsidie de agrarische sector elk jaar weer incasseert? Kijk maar eens op Google, je schrikt je lam. En dan te bedenken dat we deze zomer een warm pleidooi hebben gehouden voor diezelfde boerenstand middels VICTORIA
Ach mensenlief, maak je niet druk, alles gaat gewoon door.
De oprichting van het NFPO (New Flint Poetry Orchestra) is niet onopgemerkt gebleven. We hebben drie geweldige (laboratorium)concerten gegeven in de Roode Bioscoop. En ja, ik was blij verrast dat we na een (te) korte repetitie-periode al zover waren. Dat beloofd wat voor de toekomst.
En nu naar buiten, de herfstkleuren en geuren opsnuiven en dronken worden van geluk.
Uw Dienaar

Felix Strategier