Dierbare Vrienden,

Het zit er bijna op met VICTORIA en dat is jammer want we hebben veel lol en wij niet alleen. Steeds veel publiek en de meeste toeschouwers zeer enthousiast. Het begin was ongelukkig met een uitgestelde première vanwege mijn halsstarrige rug. Maar sindsdien is het volle kracht vooruit gegaan. Fijn hoor als je iets nieuws bedenkt en het klopt. Afgelopen weekend op het Limburg Festival in Beegden gespeeld. Tot onze grote vreugde beide voorstellingen uitverkocht. En dan te bedenken dat Flint de laatste jaren nauwelijks in Limburg heeft gespeeld. Dat Limburg Festival bestaat al 35 jaar, dat zal de reden zijn dat er zoveel mensen op VICTORIA zijn afgekomen.
Ik ben u trouwens nog het vervolg op de avonturen met de Volvo verschuldigd. De koppeling bleek totaal versleten. Hoe kan dat toch na zestig jaar, haha. Het gaat me wel wat centjes kosten maar die wagen is onvervangbaar en ik ben er enorm aan gehecht, dus dat moet dan maar. De garagisten die er aan werken zijn super gemotiveerd en maken de onderdelen die niet meer te krijgen zijn zelf. Ik had de kapotte wagen voor mijn vakantie noodgedwongen geparkeerd in de polder. Ik ben gestopt bij de eerste de beste boerderij toen het echt niet meer ging en de boerenfamilie daar was heel hartelijk. Ze hadden veel commentaar van buren en boeren gekregen op de Volvo, haha, zoiets zie je niet alle dagen.
Nu maar duimen dat de monteurs hem weer aan de praat krijgen en misschien staat ie as vrijdag alweer op de boerderij bij vriend Arno in Schalkhaar.

Mijn vakantie in Ierland was top. Na een paar miezerige en frisse dagen schoot de temperatuur omhoog en werd het genieten. Ik heb een vogelpaleis gebouwd met twee verdiepingen, badkamer, eetkamer, douche en dakterras! Ondanks de zomer met toch voedsel in overvloed kwamen er al gauw vinken snoepen van het voer. En dan zit je vergenoegd te koekeloeren bij het ontbijt. Een waar genot en u weet inmiddels dat ik een baardmannetje ben (zonder baard!). Ben wel enorm boos geworden op buurman Jimmie die ongevraagd mijn heg aan de weg heeft gesnoeid. Ik had haar zelf al teruggesnoeid met de hand en was daar zeer content mee. Ze stond vol in bloei en tientallen bijen, hommels en vlinders zoemden er dagelijks vrolijk op los. En toen is er met een monsterlijk apparaat op in gebeukt. Een zwaar gewonde en gehavende heg is alles wat resteert. Jimmie dacht me een plezier te doen met die machinale amputatie maar ik was woedend en hopelijk begrijpt ie nu dat daar de komende jaren niet meer machinaal gesnoeid mag worden. Probleem is dat Jimmie en veel, zo niet alle, boeren in de omtrek volkomen respectloos omgaan met de natuur. Ze halen zoveel mogelijk uit de natuur wat erin zit en verder geen gezeik. Bloemen en bomen voor het plezier of zoals in mijn geval ook voor de vogels, mijn kleinkinderen en de wereld in het algemeen wordt als dwaas bestempeld. Grrrr, ik word weer woest als ik eraan denk!
Het laatste weekend in Ierland zat vol verrassingen. Onze vrienden uit Cappa, County Clare, hebben we ontmoet in Killarney. Na zeven jaar was dat een emotioneel en warm weerzien. Ooit ontmoet tijdens onze eerste reis met de woonwagen en vrienden geworden. En nu kwamen ze met hartverwarmende cadeaux en ontboezemingen over de inspiratie die ze uit mijn/onze manier van leven halen.
Jamie herinnerde zich nog dat ik 15 jaar geleden zijn strandbal had gered. We waren bij de monding van de Shannon (BEAL) aan een strandje en de bal woei in het water van de Shannon die bij Cappa de Oceaan kust. Toen de bal steeds verder van de kust werd geblazen heb ik mij in een oogwenk ontkleed en ben het water in gedoken om de bal te pakken te krijgen. Dat was nog flink zwemmen maar het is me gelukt en daar is ie me nog steeds dankbaar voor.
Jaja, dat schept een band, zeker omdat ik die reddingsactie poedelnaakt heb volbracht. Jamie is inmiddels 19 en prettig eigenwijs net als de hele familie Prendeville. En ja dat is een Ierse naam!
Hopelijk kan ik in oktober nog een weekje derwaarts om mijn landgoed winterklaar te maken. Volgend voorjaar ga ik  wilde bloemen inzaaien tussen de bomen van mijn jungle. Ik hou u op de hoogte en wellicht zie ik u 1 of 3 september in Schalkhaar bij de laatste voorstellingen van VICTORIA dit seizoen.

Uw Dienaar,

Felix Strategier