Lieve Vrienden,

Gisterochtend reed ik fris en fruitig door het Vondelpark. Wat een heerlijk park is dat in de vroege ochtend. Vogels fluiten, ooievaars nestelen, fietsers fietsen en jonge bomen worden geplant. Er wordt niet geschreeuwd of geroepen, iedereen flitst in opperste concentratie naar werk of school. Ja zeker, er wordt gefietst maar vooral geflitst. Het tempo van de meeste fietsers is moordend, zelfs voor een geoefende fietser als ik. Mijn onhebbelijke gewoonte om heel hard te fietsen is de laatste jaren aan slijtage onderhevig. Dat wil zeggen, ik zou nog wel hat hardst van iedereen willen fietsen maar mijn benen doen niet meer mee. De leeftijd en andere factoren. Eén van die factoren is behoorlijk storend en frustrerend.

De elektrische fiets! Dat oude mensen zich door elektrische hulpmiddelen laten helpen vind ik nog prima, maar dat jonge gasten zich elektrisch laten voortstuwen vind ik ronduit schandalig. Mensonterend zelfs. Elke vorm van gelijkheid wordt hiermede teniet gedaan. Vrijheid, gelijkheid en broederschap, daar zet ik me voor in en daar steekt elektra een spaak in het wiel. Ik roep bij deze op tot een boycot van elektrische hulpmiddelen bij velociteit. Nu moet gezegd worden dat ik ben behept met een streberige inborst. Toen ik nog jonger en fitter was kon ik het bijvoorbeeld maar moeilijk verkroppen dat ik bij mijn wekelijkse training werd ingehaald door andere joggers. Een tandje erbij en hoppekee, erop en erover. Die tijd ligt achter me en ik heb me erbij neergelegd, schoorvoetend, haha. Maar ja, als ze je dan in het Vondelpark voorbij scheuren met buitenaardse hulpmiddelen ga ik toch stiekem weer wat harder trappen. Ondanks een klare stem die zegt: niet doen pappie!

Wijsheid komt met de jaren, maar niet heus dus. Naast het Vondelpark vind ik het Westerpark wonderschoon en zeer prettig om doorheen te rennen of fietsen maar dat weet u inmiddels wel. Vorige week weer de specht gehoord en af en toe de uil in de avond. Subliem. Ach het leven lacht me weer toe en zeker met de lente in aantocht en een trip naar Ierland in het vooruitzicht, naar mijn landgoed!

In oktober had ik weer een 40-tal bomen en boompjes geplant en straks ga ik kijken of die zijn aangeslagen. Iemand zei laatst: Je bent nu ook boswachter!
En zekerlijk voelt dat ook zo al zijn de bomen nog kleuters. Maar ze worden groot, dat staat vast. Ik hoop ze nog lang te mogen verzorgen, koesteren en bewonderen. En dat er vogels gaan nestelen, daar ben ik zeker van.
Gisteren ben ik met Anneke naar boerin Katja in Beets gereden. Nee niet op de fiets. Ik heb twee maanden geleden een automobiel gekocht! Het was prachtig weer en er was een hartelijk weerzien met Katja. In haar boerderij gaat in juni de nieuwe voorstelling van Flint in première. Werktitel ‘Victoria’. Na de Garagepoes dus weer een voorstelling op locatie. Daar verheug ik me enorm op. Met David Vos, Belinda van der Stoep, Frank van Bommel en mijzelf. Ik denk dat het smullen wordt. Eind van de maand april gaan we repeteren en half juni spelen. U kunt nog geen kaarten reserveren maar wel vast tijd reserveren. We spelen niet zo vaak dus houd het in de gaten.
Dan rest mij niets meer dan u een schitterende lente aan te bieden. Geniet er van en fiets niet te hard als ik in de buurt ben.

Uw Dienaar

Felix Strategier