Lieve Vrienden,

Sinds kort repeteren we intensief aan een nieuwe conceptuele voorstelling met teksten van Achterberg, Claus, W.B. Yeats, van Ostaijen en andere dichters. En wel met muziek van het N.F.P.O. Het New Flint Poetry Orchestra. Dit orkest is speciaal voor dit project in het leven geroepen. Drie lage strijkers zijn de basis van dit Orkest: altviool (Saskia Meijs), cello (Eilidh Martin) en contrabas (Marko Bonarius).  Aangevuld met de bariton van ondergetekende belooft dit een uniek orkest met een uniek repertoire te worden. De eerste schreden zijn gezet en dat smaakt naar meer. We hopen aan het eind van deze zomer de eerste concerten te geven. In een concertzaal, in de open lucht of bij u thuis.

Maar eerst gaan we op locatie spelen. Twee boerderijen in Noord-Holland en wellicht één in Overijssel zijn het decor voor een hartverwarmend verhaal over twee oudere boerenbroers die een jong ‘ontspoord’ meisje in huis nemen.

Half april starten de repetities en Lisa de Rooij legt op dit moment de laatste hand aan het script. Half juni zijn de eerste voorstellingen in Beets (NH).
Begin 2018 komt dan ook eindelijk de lang verwachte voorstelling rond het werk van Lucebert. Dit project stond al heel lang op mijn verlanglijstje en het gaat er dus nu echt van komen. Nooit eerder werkte ik met hiphop muzikanten met een jazz-achtergrond en dat gaat straks gebeuren. Ik denk dat de teksten van Lucebert zeer gebaat zijn bij stevige beats en daarnaast zal er een belangrijke rol weggelegd zijn voor het beeldend werk van Lucebert middels een befaamde videast die live beelden projecteert.  Allemaal spannende projecten waar ik vol verwachting naar uitkijk. U ook?
Intussen komt het bestaan op dees aard in alle glorie tot leven. In mijn geval zijn de kleine simpele geneugten des levens op de vingers van een hand te tellen. Elke ochtend een half uurtje in de tuin tussen kwinkelerende roodborstjes, winterkoninkjes en mezen doet wonderen. Zeker als de zon zich even laat voelen. In mijn tuin staat een Italiaanse populier en de zaadjes die zich in de lente vormen zijn elk jaar weer een traktatie voor houtduif, vlaamse gaai en ekster. Er zitten soms wel 12 van die gevleugelde vrienden in de boom te genieten van een feestmaal.
Vogels blij, ik blij, zo simpel is het.
Ik heb een vogelfluitje “Audubon” heet het apparaatje en daarmee kan ik de winterkoning lokken. En in verwarring brengen. Hoogst vermakelijk. Als mijn fluitje weerklinkt verschijnt de winterkoning als een duvel uit een doosje en begint een concert waar de fluitist van het Concertgebouw zijn vingers bij aflikt.
Mijn antwoord geeft weer een reactie en zo voort enzoverder. Eind volgende week ga ik naar mijn landgoed in Ierland en ook daar laat ik me hopelijk weer betoveren door vogels en hun inspirerende zang. Was het niet Messiaan die grote composities heeft geschreven in adoratie voor de hemelse zang van vogels?
Zijn de boompjes die ik in oktober heb geplant aangeslagen? Ik ben vol verwachting en uiterst nieuwsgierig. In een volgend blog meer.

Uw Dienaar

Felix Strategier