Dierbare vrienden,

We beginnen maar even met slecht nieuws. Er zijn flinke uitzaaiingen gezien op de laatste scan. Gewoon vette pech. Ik had er een maand lang enorm de pest over in en ik moet wennen aan de zwaardere medicatie. Dat wennen begint te komen al zal ik qua energie en hoeveelheid werk nog een stap terug moeten doen. Het goede nieuws is dat u nog niet van mij af bent. De knop gaat om en ik ga nog mooie dingen maken met al die geweldige muzikanten en acteurs om mij heen. Zij slepen me door de donkere dagen heen. En u natuurlijk ook vermits u blijft komen. Zo, dat was het slechte nieuws. Klaar.

Vorige maand kreeg ik van mijn voormalige compagnon een stapeltje foto’s uit de begintijd van de Roode Bioscoop. Mijn geheugen heeft geen plaats voor exacte data, nooit gehad overigens, dat u niet denkt dat ik dementerend ben. Toch denk ik zeker te weten dat het 1979 of 1980 was. In elk geval was de foyer  verhuurd aan een gokautomatenuitbater en was er geen directe verbinding tussen de zaal en de foyer. Halverwege de jaren 80 kwam de voorkant, nu dus de foyer, leeg en hebben we die erbij gehuurd. En toen pas bleek dat Haarlemmerplein nr 7 in de jaren 10 van de vorige eeuw een bioscoop is geweest. We vonden tekeningen op de muur met ‘kassa’ en zo’n klassiek wijzend vingertje. Bovendien ontdekten we de half verdoken letters op de gevel ROODE BIOSCOOP. Tussen de jaren 20 en de jaren 80 was de Bioscoop van alles maar (nog) geen (bioscoop)theater. Trouwens gokautomatenuitbater dat is toch wel een bijzonder mooi woord als je dat zo ziet staan! Mijn compagnon uit die tijd en nog voor vele jaren was Stef van den Eijnden, medeoprichter van Theatergroep Flint en ook intensief betrokken bij de eerste schreden om van de Roode Bioscoop een avontuurlijk theater te maken voor muziek, theater en poëzie.
In die spannende begintijd organiseerden we op zondagen voorstellingen met korte optredens door beginnende muzikanten en theatermakers. O.a. Carel Kraaijenhof kwam langs met een trio trekzakspelers! En wijzelf natuurlijk ook met korte theaterteksten (o.a. Gombrowitsch, Beckett en Pinter) en onze eigen fijne liedjes. Omdat de foyer dus nog niet van ons was kwam het publiek binnen via een stoffelig en vochtig gangetje aan de Vinkenstraat. En we waren bekend onder de naam De Vinkenhof! Haha, hoe oubollig klinkt dat nu. Maar het was wel fijn daar, in de luwte konden we schaven aan ons repertoire en er was ook nog eens publiek voor. Ook de straatvoorstellingen van Flint (toen nog Gebroeders Flint) maakten we in dat fijne zaaltje.
Voordat wij er in trokken was er een keur aan bedrijfjes actief. De eerder genoemde gokautomatenexploitant, maar ook een bloemenzaak, groenteboer, lampenfabriek en zelfs een dansschool. Beetje bij beetje kwam de historie van de Roode Bioscoop aan het licht. En toen we de naam Roode Bioscoop weer op de gevel hadden geplaatst kwamen er geregeld gemeenteambtenaren langs om te controleren of er seksfilms werden vertoond. Heel klassiek, wij repeterend aan een extravagante show met travestieten en degenslikkers, en dan bezoek van twee ambtenaren met regenjas en gleufhoed. Bijzonder lachwekkend allemaal, zeker als de ambtenaren ook de humor van de situatie inzagen.
Trouwens, in die begintijd vertoonden we ook regelmatig (stomme) films, de klassieke Laurel en Hardy, Buster Keaton, Charlie Chaplin et cetera.
Ik zal u komende weken blijven informeren over die goeie ouwe tijd, haha.

Uw Dienaar

Felix Strategier