Dierbare Vrienden en Liefhebbers,

In Twente is me deze zomer nog iets opgevallen. Bomen. Ja bomen. Maar niet zomaar bomen, hele grote bomen, en ook hele kleine, maar zo te zien bomen die gekoesterd en vertroeteld worden. Zoals het behoort. Rondom veel bomen in weilanden was een stevig hek geplaatst. De oude bomen worden daardoor  nog majestueuzer, de kleinere krijgen de kans om ongestoord uit te groeien tot reuzen.

Ik heb de omtrek van een dezer woudeiken gemeten. Voor de stam zijn vier volwassen mannen nodig om die te omvatten, voor het bladerdak had ik 17 stappen nodig vanaf de stam. Hoe groot die omtrek dan daadwerkelijk is laat ik aan u over, ik ben nooit een rekenwonder geweest.

Is een boom trouwens ook cultuur waar je niks aan hebt? Het schijnt dat minister! Wiebes daar in Zomergasten niets over te melden had. Prima, doodzwijgen is de beste remedie voor dat stuk onbenul.

Los van de milieuaspecten zijn bomen in het algemeen zo ontzettend mooi, daar moeten we respect en vooral liefde voor opbrengen. Struiken trouwens ook, en wat te denken van zoiets simpels als een klimop. Tegen mijn huis groeit er een. Heel slecht voor de gevel zegt de schilder maar afgelopen jaren heb ik de klimop niet gesnoeid en zijn goddelijke gang laten gaan. Los van de ruige schoonheid die een groene gevel biedt is het ook nog eens enorm aantrekkelijk voor honingliefhebbers. In het voorjaar zat mijn hele gevel barstensvol bijen en vlinders en nu de klimop vruchten draagt, kleine blauwe besjes, zijn de duiven dag en nacht in de weer om dat op te peuzelen. Ik ben geen liefhebber van stadsduiven, ook wel schijlijsters genoemd, maar dit is toch een onverwacht genoegen.

Wist u trouwens dat een flinke boom jaarlijks een halve straat van zuurstof voorziet. Allen al daarom moeten bomen gekoesterd, desnoods geknuffeld worden maar vooral gewoon door laten groeien. In de stad voor de broodnodige zuurstof, in het weiland schaduw voor de koeien en in alle andere voorkomende gevallen gewoon omdat bomen zo intens mooi zijn.

In oktober ga ik kijken hoe mijn woud in Ierland zich deze zomer heeft gehouden. Ook in Ierland was het extreem droog en ik had in het voorjaar nog flink wat struiken en bomen geplant, o.a. een stuk of vijf vlierstruiken, dus ik ben heel benieuwd of die zijn aangeslagen. In Brekkelenkamp (Twente) heb ik trouwens deze zomer een viertal jonge notenbomen geschaakt (met permissie) en die moet ik naar Ierland zien te krijgen. Maar hoe? Zal ik ze gewoon in mijn koffer stoppen met wat natte kranten er om heen? Wie heeft/geeft een goed advies?

Een slechte gewoonte heb ik namelijk (nog) niet afgezworen: vliegen.
Als ik ooit echt minder ga werken ga ik weer met de trein en de boot. Duurt wel een stuk langer en ook veel prijziger maar eigenlijk veel relaxter. Met het vliegtuig word je in anderhalf uur naar een andere cultuur getorpedeerd. Dat is  eigenlijk niet te harden los van de zwaar vervuilende milieueffecten. En dan heb ik het nog niet over de vliegtuigen die je in een ommezien naar de andere kant van de wereld schieten. Terug naar de zeilboot uit de 17^de eeuw! Haha. Ach ik heb boter op mijn hoofd maar gelukkig ook eelt op mijn ziel. Maar eerlijk waar dit kan toch niet zo doorgaan?

Desalniettemin wens ik u een onstuimige en fijne nazomer toe.

Uw Dienaar

Felix Strategier