Dierbare Liefhebbers en Vrienden

Zonder te weten dat deze zomer heet en lang en prachtig zou worden zijn we in juli twee weken door Oost Nederland getrokken. Een kleine karavaan met 3 schitterende woonwagens. Een verademing, een verrassing, hoe noem je de fijne sfeer die over oost Nederland waart? Ik was blij verrast door de openheid en gastvrijheid van de Oosterling.

Vroeger zijn we best veel door Nederland getrokken met de straatshows van (De Gebroeders) Flint maar nooit in Salland en Twente geweest. Daar stromen nog riviertjes met veelzeggende namen als de Regge, de Overijsselse Vecht en de Dinkel.

Fijn om langs het water te staan als het zo heet is. En vooral fijn dat bijvoorbeeld de Regge zo’n heerlijk meanderende rivier is met ruime beschoeiing van struik en boom. Bijna van Engelse allure. Dagelijks tweemaal zwemmen om af te koelen!

Twee jonge pubers zochten verkoeling langs de Regge en vertederden mijn hart. Onhandig en onwennig kwamen ze aan op de fiets! Een handdoekje op de grond, twee flesjes bier en een piepkleine radio maakten hun en mijn geluk oneindig. En riepen het verlangen op naar mijn eigen pubertijd, onhandig enthousiasme in een te strakke zwembroek, dat werk.

Nou ja, het paste allemaal bij de gastvrijheid en openheid die Oost Nederland uitstraalt. En we zijn een aantal maal de grens overgestoken, kleine tochtjes door Duitsland en verdomd als het niet waar is , ook de Duitsers aan gene zijde van de grens bleken allerbeminnelijkst!
In Brekkelenkamp, honderd meter van de Duitse grens, staat een 17^de eeuwse theaterboerderij waar ik zeven jaar geleden gespeeld heb. Geweldige plek en warme uitstraling. Helaas is de uitbater inmiddels overleden maar zijn vriendin, een allervriendelijkste Poolse, pakt langzamerhand de draad weer op en wellicht gaan we daar komend seizoen weer spelen.

De rest van de zomer, dus ook nu nog, ben ik bezig geweest met het opnieuw in de verf zetten van mijn eigen woonwagen, en het opruimen van kantoor en tuin en huis. Potdomme, wat kan een mens in zijn korte leven toch een hoop materiaal verzamelen. Mijn huis groeide bijna dicht, van kelder tot zolder maar er komt eindelijk licht aan het eind van de tunnel. Nog twee weken doorpezen en dan is ons huis weer opgeschoond en klaar voor een nieuw tijdperk.

Je merkt trouwens goed dat Nederland er economisch gezien prima voorstaat. Zette je vroeger een stoel, fiets, koffer of bankstel aan de straat dan wassi geheid in een uur weg. Nu staan er al drie dagen prachtige (kinder)fietsen,  stoelen en ander bruikbaar meubilair aan de straat.
Waar blijft de tijd en wie maakt me los?

Uw Dienaar
Felix Strategier