Dierbare vrienden,

Het is alweer enige tijd geleden dat u een blog van mij heeft gelezen.
Tussen de repetities van VICTORIA heb ik even de tijd om u op de hoogte te brengen van wat er in mijn hoofd en handen speelt.
Vooraleerst natuurlijk de voorbereidingen voor de nieuwe voorstelling. Het is heerlijk om weer eens op locatie te repeteren en straks te spelen. Ik ben nu twee weken in Beets waar we op 15 juni de eerste voorstelling gaan geven. Fijn tussen de weilanden, de koeien, de sloten en vaarten. Ver weg van het stadsgewoel en in relatieve rust. Sinds afgelopen week ben  ik bevangen door een positieve boost. Alle begin is moeilijk dus ook van dit project maar de vooruitzichten wijzen op een bijzondere avond met geweldige muziek en puntige teksten. Kan bijna niet wachten om u welkom te heten op de boerderijen waar we gaan spelen.
Beets ligt vlak onder Hoorn in een archaïsch landschap met weidse uitzichten en prachtige statige boerderijen. Vorige week heb ik hard gelopen op kleine wegeltjes in de buurt waar eigenlijk bijna niemand komt, een spaarzame zonderling op knallende motorfiets daar gelaten. En na het rennen met een plons in de brede vaart naast mijn tijdelijke onderkomen. Mijn ouwe vertrouwde woonwagen staat naast de boerderij van boerin Katja en daar voel ik me thuis.
Mijn buren zijn futen en snippen en tureluurs en een enkele kiekendief. Geen verkeerd gezelschap voor een liefhebber van gevogelte.
Ondertussen heeft de zomer genadeloos toegeslagen. Geweldig om in de relatieve koelte van Katja’s boerderij te repeteren.
Het begin van de voorstelling is volgens mij nooit eerder vertoond, en ook het eind zal u heugen. Muziek en spel komen samen en zal uw hart verwarmen. Genoeg genoeg, ik ga niet meer verklappen. Behalve dat ik zeer content ben met mijn medespelers en muzikanten.

Zondagmiddag rende ik door het Westerpark en ondanks de drukte van de Rollende Keukens zitten de ooievaars nog steeds op hun nest. Hoog boven het stadsgewoel nestelen ze op de schoorsteen van de kinderopvang vlakbij de ingang van het Westerpark. Hoog Sammy, kijk omhoog Sammy want daar gebeurt het. Sowieso loop ik altijd door de stad met de blik omhoog gericht. En al loop ik al heel wat jaartjes rond in de Jordaan, telkens weer verbaast me de schoonheid van een aparte gevel, een fijn raampje hoog in een gebouw of de vleermuizen die in de avondschemering actief zijn.
Zo beleef ik de stad met verwondering en al ben ik een groot liefhebber van het buitenleven, er is geen stad mooier dan Amsterdam. Dat u het maar weet. Die Rollende Keukens zijn mij een doorntje  in het oog. Weer een ‘ festival’ waar het draait om consumeren, zien en gezien worden. Ik vind het fijn voor al die mensen en ik hoop dat ze genieten maar ik laat deze beker aan mij voorbij gaan. Het worden spannende weken voor de eerste voorstelling en ik ga u vast in Beets zien en anders in de Purmer. Op de site van Flint vindt u alle benodigde informatie.

Uw Dienaar

Felix Strategier